Διατροφή και αποκατάσταση

Λιάνα Πούλια, MMedSci, PhD

Όλοι μας, κατά τη διάρκεια της ζωής μας είτε ως παιδιά είτε σε μεγαλύτερη ηλικία έχουμε υποστεί κάποιο τραυματισμό, είτε μικρό, όπως μια μελανιά ή ένα γδάρσιμο, ή πιο σοβαρό όπως ένα διάστρεμμα ή μια κάκωση ή κάταγμα. Οι σοβαροί τραυματισμοί επιδρούν σημαντικά στην κινητικότητα και τη λειτουργικότητα των μυών, τη δύναμη και το συντονισμό και συχνά απαιτούν μια περίοδο αποκατάστασης.

Η διατροφή μπορεί να διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο κατά την αποκατάσταση ενός τραυματισμού, δεδομένου ότι επηρεάζει σημαντικά τη σύνθεση των πρωτεϊνών και την αποκατάσταση των τραυματισμένων ιστών. Το πρώτο διάστημα, όπου το τραυματισμένο μέλος ακινητοποιείται παρατηρείται μεγάλου βαθμού απώλεια μυϊκής μάζας. Ακολουθεί το διάστημα της αποθεραπείας, όπου γίνεται η επανακινητοποίηση του τραυματισμένου μέλους και η αποκατάσταση της λειτουργικότητάς του.

Για την κάλυψη των αναγκών του οργανισμού μετά από ένα τραυματισμό απαιτείται αύξηση της πρόσληψης ενέργειας και πρωτεΐνης, με στόχο την αποκατάσταση των τραυματισμένων ιστών. Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα μακροθρεπτικά συστατικά, έμφαση πρέπει να δίνεται στην κατανάλωση προϊόντων ολικής άλεσης, φρούτων και λαχανικών ενώ σε ότι αφορά τα λιπαρά, τα ω-3 λιπαρά οξέα συμβάλουν στην αποκατάσταση και στη μείωση της φλεγμονής στο τραυματισμένο μέλος.

Κατά της διάρκεια της αποκατάστασης τροποποιούνται και οι ανάγκες σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.  Οι βασικές βιταμίνες που συμβάλλουν στην αποκατάσταση των τραυματισμένων ιστών και τη ρύθμιση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος είναι η βιταμίνη C και η βιταμίνη Α. Παράλληλα, η βιταμίνη D και το ασβέστιο συμβάλλουν στην αποκατάσταση των οστών και είναι απαραίτητη σε περίπτωση καταγμάτων ή κακώσεων των οστών.

Σε ότι αφορά τα ιχνοστοιχεία, ο ψευδάργυρος είναι το βασικό μικροθρεπτικό συστατικό που συμμετέχει στην πρωτεϊνοσύνθεση και στην αποκατάσταση των τραυματισμένων ιστών. Παράλληλα, βοηθά στην ανταπόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος και στην καλύτερη αντιμετώπιση λοιμώξεων στο σημείο του τραυματισμού.

Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε την επαρκή ενυδάτωση, η οποία εξασφαλίζει την καλή μεταφορά των θρεπτικών συστατικών σε όργανα και ιστούς. Παράλληλα συμβάλει στην καλή λειτουργία των αρθρώσεων και των τενόντων. Για το λόγο αυτό συστήνεται η επαρκής πρόσληψη υγρών και ηλεκτρολυτών για την πρόληψη της αφυδάτωσης.